منشور حقوق بشر کورش کبیر

اینک که به یاری مزداتاج سلطنت ایران، بابل و کشورهای چهارگانه را بر سر گذاشته ام
اعلام می کنم که:
� تا روزی که زنده هستم و مزدا پادشاهی را به من ارمغان می کند کیش و آیین و باورهای
مردمانی را که من پادشاه آنها هستم گرامیبدارم و نگذارم که فرمانفرمایان و زیر دستان
من کیش و آیین و دین و روش مردمان دیگر را پست بدارد و یا آنها را بیازارند.
� من که امروز افسر پادشاهی را بر سرنهاده ام، تا روزی که زنده هستم و مزدا پادشاهی
را به من ارزانی کرده هرگز فرمانروایی خود را بر هیچ مردمانی به زور تحمیل نکنم و در
پادشاهی من هر ملتی آزاد است که مرا به شاهی خود بپذیرد یا نپذیرد. و هرگاه نخواهد
مرا پادشاه ایران و بابل و کشورهای رابعه هستم نخواهم گذاشت کسی به دیگری ستم
کند و اگر کسی ناتوان بود و بر او ستمیرفت من از وی دفاع خواهم کرد و حق او را گرفته
و به او پس خواهم داد و ستمکاران را به کیفر خواهم رساند.
� من تا روزی که پادشاه هستم نخواهم گذاشت کسی مال و اموال دیگری را با زور و یا
هر روش نادرست دیگری از او بدون پرداخت ارزش واقعی آن بگیرد.
� من تا روزی که زنده هستم نخواهم گذاشت کسی، کسی را به بیگاری بگیرد و به
او مزد نپردازد.
� من اعلام می کنم که هر کس آزاد است هر دین وآیینی را که میل دارد برگزیند و در
هر جا که می خواهد سکونت نماید و به هرگونه که معتقد است عبادت کند و معتقدات
خود را بجا آورد و هر کسب و کاری را کهمی خواهد انتخاب نماید. تنها به شرطی که
حق کسی را پایمال ننماید و زیانی به حقوق دیگران وارد نسازد.
� من اعلام می کنم هر کس پاسخگوی اعمال خود می باشد. هیچ کس را نباید به
انگیزه اینکه یکی از بستگانش خلاف کرده است مجازات کرد و اگر کسی از دودمان یا
خانواده ای خلاف کرد تنها همان کس به کیفر برسد و با دیگر مردمان و خانواده کاری نیست.
� تا روزی که من زنده هستم نخواهم گذاشت مردان و زنان را بنامبرده و کنیز و یا نامهای
دیگر بفروشند و این رسم زندگی باید از گیتی رخت بربندد.از مزدا می خواهم که مرا در
تعهداتی که نسبت به ملتهای ایران و ممالک چهارگانهکه گرفته ام پیروز گرداند.